„Jeśli kobieta sama nie odkryje swej tożsamości, to nikt jej nie odkryje!”
W swoistej tematycznej kontynuacji spotkania z maja tego roku, które dotyczyło roli kobiety w Kościele, na ostatnim tegorocznym spotkaniu środowiska fides et cultura 2020 pani dr Woźniak ponowiła pytanie o kobiecy wymiar chrześcijaństwa i Kościoła – tym razem skupiając się na roli Maryi, Matki Jezusa. Stwierdziła, że to poprzez przyjście na świat Jezusa ciało kobiety a przez to i jej dziewictwo nabrały wartości samej w sobie. Konsekwencją tego rozpoznania i uszanowania kobiety jako konkretnej osoby poprzez Kościół nie jest jednak przyznanie jej identycznej roli co mężczyźnie. Dlatego też np. uznanie, że Chrystus nie powołuje kobiet do kapłaństwa, nie świadczy o dyskryminacji.
Jaką więc rolę powinna przejąć kobieta w Kościele i jak tę rolę odnaleźć?
W tym miejscu dr Woźniak wskazała na Maryję. To poprzez analizę jej roli w Piśmie Świętym Kościół powinien definiować rolę kobiety, a nie używając roli mężczyzny jako kalki. Wyrazem tego prawdziwego rozpoznania natury i szacunku do kobiety jest uwzględnienie jej odmienności, postulowała pani prelegent.
Poprzez Maryję chrześcijaństwo posiada od samego początku również wymiar kobiecy, który trzeba dalej odkrywać w pełnym zakresie. W tym kontekście pani dr Woźniak wyszczególniła przy pomocy trzech scen biblijnych cechy Maryi: krytyczną ufność, aktywność zawsze wskazująca w stronę Jezusa oraz jej oddanie i uległość. Cechy te powinny posłużyć jako orientacja na wspomnianej drodze odkrywania kobiecości i to nie tylko dla Kościoła w sensie ogólnym. Pani dr Woźniak zachęcała bowiem przede wszystkim, aby kobiety same wyruszyły na poszukiwanie swojego osobistego miejsca w Kościele, które może się okazać wcale nie jakimś jasno określonym punktem, ale przestrzenią wolną do wypełnienia.